Merhaba, Çorum’lu
İlyas (Metin) abi ve Maraş’lı Sedat (Demir)’le “İktibas Çevresi”nden tanışıyor,
görüşüyorum. Her ikisiyle de sosyal medya üzerinden irtibatımız bugüne kadar
devam edegeldi. Her ikisi de samimi, dindar, gayretli, kitap okuyan, dava
delisi ve dost canlısı insanlar oldukları için geçen zaman onları değiştirip
dönüştüremedi, inandıkları ve yaşadıkları davayı terk etmediler, kaybolup
gitmediler, istikrarlı ve kararlı bir biçimde bugünlere geldiler. O yüzden bu
iki dostla onlar ‘ne gerek var’ dese de söyleşmek, kısa da olsa hikayelerini
sizin de dinlemenizi istedim. Söyleşiyi Üsküdar Mihrimah Sultan Camisi’nin
haziresinin yanında yaptık. Tabiri
caizse ve de teşbihte hata olmazmış kabilinden iki mikrofonumu ikisine takıp
ben de mihr (güneş) ve mah (ay)’ın arasına oturdum, iki dostla söyleştim. Dış
ortamda ve tarihi bir mekânda farklı, özel ve güzel bir sohbet oldu.
İlgiyle
izleyeceğinizi ve beğeneceğinizi (beğeni butonuna basarsanız sevinirim) umuyorum.
Videoyu başkalarıyla da paylaşır ve kanalıma abone olursanız sevinirim. İyi
seyirler.
Merhaba, Süleyman
Arslantaş ve Mehmet Çoban ağabeylerden sonra Atasoy Müftüoğlu ağabeyle de bir
söyleşi gerçekleştirdim. Atasoy abi, bu ülkede İslami Camia’da eleştirel
düşünme yönteminin önemini ve gerekliliğini vurgulayan ve sayıları az da olsa özgün
& özgür & bağımsız düşünürlerin tanınmış, önemli, önde gelen ve
istikrarlı isimlerinden birisidir. Atasoy abiyi dinlemek, okumak beyin
fırtınası ve fikir jimnastiği açısından iyidir, faydalıdır. Söyleşinin Atasoy
abiyi adından başlayarak tanımak, bir dönemin tanığı olarak anılarını dinlemek,
düşünce tarzını, çizgisini ve fikir dünyasını öğrenmek isteyenler için önemli
ve kaçırılmayacak bir imkân ve fırsat olduğu kanaatindeyim. Söyleşi başındaki
introdan sonra 14 yıl önceki ziyarete ait küçük bir sürpriz de sizleri
bekliyor.
İlgiyle izleyeceğinizi
ve beğeneceğinizi umuyorum. Videoyu başkalarıyla da paylaşır ve kanalıma abone
olursanız sevinirim. İyi seyirler.
“BERABER YÜRÜDÜK BİZ BU YOLLARDA” SÖYLEŞİ DİZİSİ -4- KONUK: ORTA OKUL DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ HOCAM ‘OSMAN TAŞKAYA’
Merhaba, Osman Taşkaya, orta okul yıllarımda ‘Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi’ hocamızdı. İlk görev yeri okulumuz olan genç, dinamik, disiplinli bir hocamızdı. Osman Hoca da iki fakülte bitirmesine ve çok başarılı bir hoca olmasına rağmen hem imam hatip kökenli olduğu hem de ortama göre şekil almayan, idealist, duruşu olan, yağcı ve yalaka biri olmadığı için gerek öğretmenlik gerekse de idarecilik döneminde başına neredeyse gelmeyen kalmamış. Söyleşi sırasında o yıllara ait tanıklığını ve değerlendirmelerini bulabileceksiniz. Bir öğretim üyesi olarak ben de bir yerde bir öğretmen ve hoca sayılırım. Bu söyleşiyi özellikle 24 Kasım Öğretmenler Günü’ne denk getirip yayınladım. Bu vesileyle yetişmemde emeği olan bütün öğretmenlerime, hocalarıma teşekkür edip sevgi ve saygılarımı sunmak istedim. Artık hayatta olmayanlara da Allah’tan rahmet diliyorum ve bu vesileyle iki yıl önce hayata veda etmiş olan Ankara Atatürk Lisesi Fransızca Hocam Yüksel Potur Hanımefendi’yi de söyleşi sonuna kısa bir video sunum ekleyerek anmak istedim. Bu arada güzel bir gelişme de oldu. Merak edenler videonun altındaki açıklamayı okuyabilir.
İlgiyle izleyeceğinizi ve beğeneceğinizi (beğeni butonuna basarsanız sevinirim) umuyorum. Videoyu başkalarıyla da paylaşır ve kanalıma abone olursanız sevinirim. İyi seyirler.
Yirmi yıl
önce bugün göreve başlama işlemleri için İstanbul Süreyyapaşa Hastanesi eski
başhekimlik binasına giriş yaptığımda, göğüs cerrahisi kliniğinde görev yapan
ve kongreler sırasında tanıdığım iki meslektaş dışında kimseyi
tanımıyordum.
Acı tatlı
anılarla aradan 20 yıl geçti.
Bu
vesileyle uzun zamandır hazırlandığım ve bir kısmını yaptığım video ve
yazıların sonuncusunu yaparak ‘Süreyyapaşa Dosyası’nı kapatmak, bir nevi veda
etmek istedim. Yarın bir gün nasip olur da Süreyyapaşa’dan ayrılsam da artık
Süreyyapaşa ile ilgili yeni bir video sunum yapmayacak, bir yazı daha
yazmayacağım.
Zaten
sekiz yıldır Süreyyapaşa’da uzatmaları oynuyorum. Birkaç defa ayrılmak için
atak yapsam da kısmet olmadı, ama artık önüme çıkan ilk fırsatta ayrılacağım.
Beni Süreyyapaşa’ya bağlayan hiç ama hiçbir şey kalmadı, şu an gidecek bir yer
bul-a-madığım için mecburen, mecburiyetten devam ediyorum. Özellikle bu Eylül
ayında başhekim olan kişinin odamı basması, bana bugüne kadar kimseden
duymadığım ve kimsenin yapmadığı hakaret ve tehditleri yapması, Süreyyapaşa
Hastanesi ve özellikle Cerrahi Kliniğin üç beş kişi dışında sessiz kalması,
umurunda bile olmaması bardağı taşıran son damla oldu.
Bu 20 yıl içinde
bilgim, birikimim, deneyimim, olanaklarım ve gücüm nispetinde hiç kimseyi ayırt
etmeden herkese insanca yaklaşmaya, yardım etmeye, destek vermeye çalıştım. Artık
Süreyyapaşa’ya verebileceğim, Süreyyapaşa’nın da bana verebileceği bir şey
kalmadı. Elbette insan olduğum için eksiklerim, kusurlarım, yanlışlarım,
zayıflıklarım, ihmallerim olmuştur. Bu nedenle bende hakkı olup da hakkını al-a-mayan
ve kendilerini incittiğim kırdığım herkesten helallik diliyor, hoş görmelerini
istirham ediyorum. Ben de üç beş kişi dışında herkese hakkım varsa, helal
ediyorum.
Bu 20 yıl
içinde gördüm ve anladım ki, adam (cinsiyetten bağımsız lafın gelişi) sandığım
birçok kişi meğer “kardan adam”mış. Sadece kendi menfaatleri ve hesapları olan
sıradan kişilermiş. Süreyyapaşa’nın bir aile olmadığını ve “hepimiz birimiz,
birimiz hepimiz için” diye bir şey olmadığını bizzat gördüm ve anladım. Yine de
20 yılda 20 kişiyle (lafın gelişi) karşılaştığımı ve dost edindiğimi söyleyebilirim.
20 yılı
100 slaytlık bir video takdimi ile noktalıyorum.
Merhaba, Mehmet Çoban ağabey, whatsapp’dan yeni bir ‘Türkiye Turu’na çıkacağını ve İstanbul’dan başlamak istediğini, ne zaman müsait olup olmadığımı sordu. 27 Eylül sabahı geldi, buluştuk ve kahvaltıyı bizde yaptık. Sonrasında da bir saati aşan bir söyleşi gerçekleştirdik. O araştırmaları, fikirleri, şiir, roman dahil bütün eserleriyle Halk Üniversitesi Öğretim Üyeliği sıfatını fazlasıyla hak edenlerden birisidir. Sistematik düşünce yapısı, akademik ve bilimsel tutumu ile bu ülkedeki devlet ve özel üniversitelerdeki akademisyenlerin çoğuna taş çıkartacak bilgi ve birikime sahiptir. Söyleşi biraz uzun olsa da bu üretken ve özgür bağımsız düşünebilen abimizin insana, hayata, ülkeye ve dünyaya bakışını, çözüm önerilerini anlama bakımından bir fırsat olduğu kanaatindeyim. Çok farklı, düşün-dürtücü, adeta beyin fırtınası formatında sıra dışı ve keyifli hoş bir sohbet oldu. Umarım istifade edilir.
İlgiyle izleyeceğinizi ve beğeneceğinizi umuyorum. Videoyu başkalarıyla da paylaşır ve kanalıma abone olursanız sevinirim. İyi seyirler.
Bir zamanlar İktibas Dergisi bürosundan merhum Ercümend Özkan ağabeyin sesli ve görüntülü arşivini alıp incelemiştim. Görüntülü olanlar kamera kasetlerinden VCD’lere aktarılmıştı ve oturup hepsini seyredip notlar almış bir düzene koymaya çalışmıştım. İktibas Dergisi Yayın Kurulu bilahare ona ait bütün “Kavramlar” ve “Konuşmalar”ı DVD şeklinde hazırlamış ve istifade etmek isteyenlere sunmuştu. Ses kasetleri ise fazla değildi. Hepsini dinleyip mp3 formatına dönüştürmüştüm. İşte şimdi bu sesli arşivden 12.12.1991 yılında muhtemelen İktibas Dergisi bürosunda yaptığı ve 5 bölümden oluşan “Sorunlarımız ve Çözümleri” konuşmasını podcast şeklinde sizlerle paylaşıp istifadenize sunmak istedim. Böylece arabadayken, otururken, yürürken filan cep telefonunuzdan veya bilgisayarınızdan dinleyebileceksiniz. 34 yıl sonra onun sesinden ve birikiminden sorunlarımıza çözümler duymak ve üzerinde düşünmek ilginç ve hoş olur kanaatindeyim. Umarım faydalı olur. 11.11.2025 / İrfan Yalçınkaya
Merhaba, bu söyleşi dizisinde hayatımın bir yerinde karşıma çıkıp ‘bu yollarda beraber yürüdüğümüz’ bazı kişileri sizin de tanımanızı, onlarla söyleşip öykülerini, anılarını dinlemenizi ve onlara dair kısa kayıtlar olsun istedim.
Memduh abiyi Ercümend Özkan ve İktibas Dergisi vesilesi ile tanıdım. Vefatına kadar onun yanında olduğu gibi ondan sonra da sağlık şartları bozulana kadar dergi bürosunda bulundu, emek ve katkı verdi. Arka planda, sakin, babacan, toparlayıcı, vazifesini müdrik bir tavrı vardı. Dergide veya başka mecralarda yazmadı ama bildiklerini, öğrendiklerini dergiye gelenlerle ve etrafındakilerle paylaşırdı. Söyleşinin onu tanıma ve fikir verme noktasında kâfi ve nostaljik olduğu kanaatindeyim.
İlgiyle izleyeceğinizi ve beğeneceğinizi umuyorum. Videoyu başkalarıyla da paylaşır ve kanalıma abone olursanız sevinirim. İyi seyirler.
